اگرچه کلاه ها اشکال و بافت های مختلفی دارند مواد استفاده شده و سبک بافت چیزی است که بر تصمیم هر خبره برای خرید یک نوع کلاه خاص تأثیر می گذارد. کلاه حصیری ساحلی یک کلاه لبه پهن است که از نی یا مواد مصنوعی نی مانند بافته می شود.
کلاه حصیری نوعی کلاه آفتابی است که برای سایه انداختن سر و صورت در برابر نور مستقیم خورشید طراحی شده است اما در مد به عنوان یک عنصر تزئینی یا یک یونیفرم نیز استفاده می شود.
انواع مختلفی از کلاه های حصیری وجود دارد اما همه آنها با استفاده از نوعی الیاف گیاهی بافته می شوند. بسیاری از این کلاه ها به روشی مشابه کلاه های نمدی شکل می گیرند.
آنها با بخار یا غوطه ور شدن در آب داغ نرم می شوند و سپس با دست یا روی یک بلوک کلاه تشکیل می شوند. کلاههای حصیری ظریف‌تر و گرانتر بافت محکم‌تری دارند.
از آنجایی که بافتن کلاه بزرگتر از کلاه کوچکتر زمان بیشتری می برد کلاههای بزرگتر گرانتر هستند.
کلاه های حصیری از بعد از قرون وسطی در ماه های تابستان در آفریقا و آسیا استفاده می شد و بین قرون وسطی تا امروز تغییر چندانی نکرده است.
آنها را اکثراً مردان، همه طبقات می پوشند. بسیاری از آنها را می توان در مینیاتورهای تقویم Très Riches Heures du Duc de Berry مشاهده کرد.
پلاک لسوتو، دارای موکوروتلو: موکوروتلو، طرحی محلی از کلاه حصیری، نماد ملی مردم باسوتو و لسوتو و ملت لسوتو است. در پلاک های لسوتو نمایش داده می شود.
پرزیدنت تئودور روزولت در سال 1906 برای یک سری عکس در محل ساخت و ساز کانال پاناما ژست گرفت. او به عنوان یک رهبر قوی و زمخت به تصویر کشیده شد که کت و شلوارهای رنگ روشن و فدوراهای حصیری شیک پوشیده بود. این به محبوبیت نی “کلاه پاناما” کمک کرد.
