همانطور که می دانید تشکیل فوم لوله پنج لایه فرآیندی است که ساخت انواع محصولات الیافی را امکان پذیر می کند از کاغذ و بسته بندی سبک تا پارچه های نبافته، عایق فیلتر کردن و مصالح ساختمانی.
در این روش مزایای فن آوری سنتی شکل دهی آب با توانایی بهبود یافته در جابجایی انواع بسیار متفاوت مواد خام مانند الیاف بلند یا ذرات با چگالی های مختلف ترکیب می شود.
علاوه بر این فرآیند فوم به طور کلی از نظر مواد خام، انرژی و مصرف آب کارآمد است. تشکیل فوم امکان توسعه برنامه های کاربردی جدید با لایه های مواد دقیق، اشکال پیچیده سه بعدی و ریزساختارهای متناسب را باز می کند.
تهیه محصولات فیبر مستلزم انتقال الیاف و اتصال آنها به یکدیگر در یک ساختار شبکه است. شناخته شده ترین مثال در این زمینه کاغذسازی است که در آن عملیات اساسی فوق تضمین کننده درآمد سالانه حدودا می باشد.
1000 میلیارد دلار برای صنایع محصولات جنگلی. موفقیت 2000 ساله تشکیل آب از این واقعیت ناشی می شود که آب به طور همزمان به عنوان یک واسطه انتقال و یک چسب برای الیاف سلولزی طبیعی عمل می کند.
از آنجایی که این الیاف هیدروسکوپی و آبدوست هستند آب می تواند آنها را متورم و نرم کند تا جایی که درهم تنیدگی مکانیکی و فعل و انفعالات کوتاه برد می تواند سطوح فیبریل آنها را محکم به هم بچسباند. نتیجه یک ماده قوی اما سبک، پایدار و زیست تخریب پذیر مانند مقوا است.
یکی از اشکالات میل ترکیبی آب، تمایل الیاف به لخته شدن است که به صورت ناهمگنی در مواد تشکیل شده نشان داده می شود.
یک راه حل کلاسیک برای اجتناب از این مشکل، ایجاد جریان آشفته ای است که لخته های بزرگ را می شکند. این نشان می دهد که یک شبکه فیبر از طریق یک فرآیند رسوب تصادفی شکل می گیرد.
این امر باعث می شود که کنترل بسیار محدودی بر روی جزئیات ساختاری مانند توزیع اندازه منافذ جهت گیری فیبر یا چگالی محلی داشته باشد.
نتیجه این است که مواد تشکیل‌دهنده آب، علی‌رغم بازار بسیار بزرگشان عمدتاً به کاربردهایی محدود می‌شوند که در آن استحکام ویژگی اصلی محصول است.
